Het lijkt natuurlijk dat er op dit moment niks gebeurt. We hebben dit jaar geen reis kunnen maken naar
Sri Lanka.
Maar gelukkig kunnen we via telefoon en internet goed communiceren.
In Sri Lanka is ook alles anders door de corona. Groot deel van de economie draait daar op het toerisme
en dat is er nu niet.
Steun van de overheid is er niet en niet werken betekent geen inkomen.
We hebben de afgelopen maanden een aantal mensen kunnen helpen.
Er zijn voedselpakketten uitgedeeld. We hebben in totaal 3 keer tussen de 10 en 15 voedselpakketten
uitgedeeld.
Ook was er een verzoek om een bosmaaier. Die meneer zijn bosmaaier was versleten en kon niet meer
gerepareerd worden. We hebben een goede tweede hands gekocht. Nu kon hij weer zelf in zijn
onderhoud voorzien.
Meneer Peter Emmanuel van 78 jaar had zijn heup gebroken. Dit herstelde niet zo goed. Hij is niet
getrouwd en wordt door de mensen van de kerk verzorgd. Maar om toch wat zelfstandiger te kunnen
zijn heeft hij een rolstoel gekregen die ook als een postoel is te gebruiken.
En er was een verzoek voor medicijnen. Thilini, een meisje wat we al eerder hebben geholpen, had
medicatie nodig om bloedingen te kunnen stoppen. Ook haar moeder werd opgenomen in het
ziekenhuis. Zij had ook medicatie nodig. De moeder is erg belangrijk voor het gezin want Thilini heeft
veel zorg nodig.
Verder wordt in Sri Lanka ook les gegeven via internet. Veel mensen hebben nog een telefoon waar geen internet op kan. Dus kwam er een verzoek om telefoons. De vraag kwam van een meneer die we kenden. Hij was al eens onze chauffeur op onze reis. Fijn dat zijn kinderen nu ook de lessen konden volgen. En als het
toerisme weer op gang komt kan hij hem zelf gebruiken voor zijn werk.
Ook voor ons is het moeilijker geworden om acties te houden om geld in te kunnen zamelen.
We hopen dat we genoeg middelen houden om te kunnen helpen. Want het is belangrijk om te blijven
helpen want daar zijn niet de voorzieningen zoals ze hier zijn.