Nieuws
Schilderen in Sygiriya
Meteen aan het begin van ons bezoek aan Sri Lanka moesten we aan het werk.
Het plan was om samen met de ouders de school en de meubeltjes te schilderen. En controleren of de extra aansluitpunten van het water waren gerealiseerd.
Ze wilden graag extra kranen omdat de kinderen die kunnen gebruiken als ze na de pauze hun handen en gezicht kunnen wassen. Is wel nodig met al dat stof. (dit was inderdaad al klaar)
We zijn hier met 5 personen (Jannie, Johan, Aly, Jessica en ik)
En omdat Jessica mooi kan tekenen heeft zij een aantal dieren op een muur van de school geverfd.
Toen we om 9 uur ’s ochtends aankwamen hadden de ouders de school al leeg gehaald.
De meubeltjes stonden allemaal al buiten.
Een aantal vrouwen waren al aanwezig maar de mannen moesten eerst hun werkzaamheden op het land doen. In dit gebied zijn veel boeren.
Maar voor 10 uur waren we compleet. De mannen begonnen met de muren en de raamroosters schoon te maken en te schilderen.
Wij waren samen met de vrouwen al begonnen met het schuren van de tafeltjes en stoeltjes.
De kinderen kregen ondertussen les onder een boom.
Rond 10 uur hebben we met elkaar wat gegeten en gedronken. Dit voelde voor hen wel wat vreemd want ze wilden eerst voor ons apart serveren in de bibliotheek.
Alle tafels en stoelen zouden daarvoor weer naar binnen worden gezet.
Na wat heen en weer gepraat mochten we toch bij hen zitten.
Omdat er in overvloed was mochten ook de kinderen een sandwich en drinken komen halen.
Dit vonden ze geweldig want dit was niet iets wat ze alle dagen kregen. ( wij hadden dit laten bezorgen vanuit het hotel omdat we niet de ouders extra kosten wilden geven)
Daarna ging iedereen weer hard aan het werk. Er werd hard gewerkt maar ondertussen was er ook tijd voor een praatje. Ervaringen werden uitgewisseld.
We hebben met elkaar geluncht.
Rond 2 uur was de school afgelopen maar de kinderen wilden niet naar huis.
We hadden voor de kinderen nog een presentje. Een rugzakje waar van alles in zat.
(boekje,pen, potlood, ed)
Rond 4 uur waren alle stoelen en tafeltjes geschilderd. De mannen waren nog met de bibliotheek bezig. Een aantal vrouwen waren al weg gegaan omdat ze moesten koken voor hun gezin. Dit is in Sri Lanka een tijdrovende bezigheid. Ze werken niet zoals de meesten van ons met pakjes.
Bij het afscheid was het wel duidelijk dat de ouders ons zeer dankbaar waren. Maar ook voor het feit dat we ons bescheiden opstelden en samen met hen werkten, aten en dronken. We hoefden geen speciale behandeling.
Ze beloofden ons, dat alles wat niet klaar was, door hen de komende dagen afgemaakt zou worden.
Ook voor ons was het een speciale dag waar we dankbaar en blij op terug kijken. De blijdschap die je bij de mensen zag. Ze hadden het best allemaal zelf kunnen schilderen maar het onderling contact was/ is zeer waardevol.
Tijdens de reis hebben we al bericht gekregen dat het klaar was en dat ze het geweldig vinden om in een netjes, voor hen gevoel, nieuw schoolgebouw konden werken.
